Örgü örmeye fena kaptırdım kendimi.
Tığla yapılan küçük işlerin verdiği hazza kapıldım.
Böyle olunca, DIY projelerine karşı aşırı bir açlık çekmişim;
mişim diyorum, ancak işin başına geçince anladım.
Hele fotoğraf çekmeye başladığım an var ki durdur durdurabilirsen beni.
Yok o pozlama yok bu kadraj derken, birbirine çok benzer tonla fotoğraf çekmişim.
Anlayacağınız, çok fotoğraflı bir postla karşı karşıyasınız.
O kadar da eledim ama renkler de çok cezbetti beni.
Toplayıcılar familyası, DIY' cı grubu,Projegiller' den olduğumdan, elimde her zaman birkaç şişe bulunur.
Mavi şişe Dice Kayek' in Uludağ için tasarladığı soda, koleksiyon şişelerinden.
Sodası berbattı ama şişe çok güzel.
Diğer iki şişe de Ankara Gazozu şişesi.
İpler malum.
Torbalar, sepetler dolusu.
Kağıt çiçekler hep yapmak istediğim bir şeydi.
Nasıl yapıldığını, Cebimdeki Renkler, Ülker' cim anlatmıştı.
Bloglarda gezerken de görünce dün, hemen sarıldım kağıda makasa.
Eee, armut dibine düşermiş, Şimal de bir el attı doğrusu.
Sonra yetinmedi benimkilerle ve odasından renkli çiçeklerle çıktı.
Şu İkea vazodakiler O' nun.
Turunç ve Paris' e ne demeli!
Fotoğraf çektiğimi gördükleri anda olaya dahil oluyorlar.
Ne anlıyorlar bilmiyorum.
Turunç bu konuda bir numara ama; burnunu objektife dayar ve durmadan mırıldanıp, konuşur benimle.
Ah, derdini bir anlasam...
Altta görünen beyaz servis ya da supla da tatlı Smilena' dan görüp de bir heves yaptığım birşey.
Aslında ipim biraz kalın geldi de pek zevk alamadım doğrusu.
Bunlardan annemin yeni bahçe evine örmek istiyorum.
Bardak altlıklarıyla takım yapayım, sever anneciğim.
Şişelerin dokusu ne kadar da güzel.
Bu kolay dönüşüm projesini çok sevdim.
Hem de istenilen zaman ipi değiştirerek yenilenebilir.
İpin başlangıç ve bitiş noktalarına azıcık yapıştırıcı sürdüm o kadar.
.