Çocukluğum geliyor gözlerimin önüne.
Lokma, annemin tepsi üstüne uzanmış eli ve bakışları demek.
Böyle bir resim var hatırımda.
Hafif gülümsemiş, krem-kahve bir elbise üstünde, uzun saçlı.
Annem her yemek yediğimizde zevkden dört köşe olurdu.
hala öyledir ya.
"Yiyin yavrularım, siz yedikçe ben doyuyorum."
Anlamazdım nasıl birşey olduğunu. Hissetmeye çalışırdım, zorlardım havsalamı.
Ama nafile, olmazdı.
Artık, ben çocuklarıma diyorum bu sözü.
Güney de benim gibi lokma tatlısını çok sever.
Bugün yaptım.
Annemi sanırım 4 kez aradım, tarif için.
:)
Ben hâlâ annemin kuzusuyum.
Anneminki gibi olmadı tadı ama onunkine yaklaşmıştı.
Ellerine sağlık annem, ellerime sağlık babamınkilere tıpkı benzeyen ellerim.
Fotoğraf makinam arızalı olduğu için
başka bir makinayla pek de iyi olmayan
birkaç fotoğraf çektim.
En iyisi buydu.
5 yumurta
2 yemek kaşığı irmik
2 yemek kaşığı yoğurt
1 çay kaşığı karbonat
un
Unu yavaş yavaş ekledim. Ölçüsünü bilemeyeceğim.
Kaşıkla yağa akıtırken ne sulu olacak ne katı.
Pudingi ateşten aldığımız kıvam diyeyim ben ona.
Şerbeti de;
2,5 su bardağı su
3 su bardağı şeker
1-2 tane limontuzu
Her ikisi de ılıklaşınca döktüm şerbeti.
.