2 Tem 2012

KENDİ KENDİME KONUŞURKEN






Günlerce kalakaldığınız oldu mu?
Durağan.
Ne yapacağını bilmez.
Bekleyen.

Kendinize dışarıdan baktınız mı?
Durgun.
Zamansız.
Siyah beyaz.

Yeldeğirmeninde pervane mi oldunuz, karşısında Don Kişot mu?
Savrulup giden zaman?

Uçmak için kanatlarımı güçlendiriyorum.
Gözüm keskinleşiyor.
Yüreğim oldu mu size kocaman...

Pırrr, pırr, pır.


Göçe vakit var.
Gece, gün hepsi bir.
Ufuk aydınlık, kızıl.
Kuş sesleri.
Curcuna.

Umutlu olmak güzel.

.
Follow Me on Pinterest

3 yorum:

  1. Ne güzel ifade etmişsiniz :)

    YanıtlaSil
  2. Umut olduktan sonra aşılmayacak engel yok. Mutlulukla kal...

    YanıtlaSil
  3. Canım benim bir bilinmezlik, yepyeni mekanlar insanlar, yeni bir yaşam alanı yeni okullar...
    Heyecanını anlıyorum ve göç öncesi ruhun hazırlanması da biraz zaman alıyor doğrusu bu durağanlığın sonu maksimum hareket bunu sen daha iyi bilirsin. Bol enerjili, heyecanlı, güzel keşiflerle dolu bir yolculuk dilerim size, kocaman öpüyorum seni.
    Habersiz bırakma:)

    YanıtlaSil