Şimal artık okuma-yazmada tescillendi.
Karnemiz gayet başarılı olduğunun kanıtıydı.
Güzel yazı defterlerini bırakıyoruz artık.
Normal, çizgili deftere geçtik.
Geçenlerde bizi ziyarete gelen kuzeniyle aralarında şöyle bir diyalog geçti:
( Kuzeni 23 yaşında )
Şimal' cim, karneni göreyim canım. Nasılmış bakalım :)
Şimal koşarak odasına gitti ve uzun sayılabilecek bir süre gelmedi.
Anne anladı tabii bulamadığını :)
Koşarak geldi, kafasındaki ampul baloncuğuyla.
Göstermeme ne gerek var ki hepsi beeeş.
Bulamadın değil mi?
Evet.
Sanırsınız meditasyon yapıyor.
Altı tane etiket arasından seçim yapamayan düşünceli yavru pozu bu aslında.
Haaa meditasyon demişken,
babaannesi bizde kaldığında ben de seninle namaz kılayım diye yanına kurulur.
Birara gidip bakayım napıyor bizimki diye meraklandım.
Annem tesbih çekiyordu,
Şimal, bağdaş kurmuş, gözler kapalı, parmak uçları birleşik eller diz üstünde, transa geçmiş.
Hemen eşime de gösterdim bu halini.
Çok güldük.
Bugünlerde renkler ve desenleri bilgisayarda dönüştürmeyi, değitirmeyi seviyorum ya
bu resme de illâ ki birşeyler yaptım.
bu resme de illâ ki birşeyler yaptım.
Nihayetinde seçilen etiketimiz.
.
Şimal çok tatlısın sen, benim için annen öpsün senin gül yanaklarından, defter kabını da etiketini de sevdim:)
YanıtlaSilSağol Fadiş Teyzesi. Öperim çok çok :)
YanıtlaSil