Herşey dilediğinizce olsun, sevgi yanınızdan, huzur başucunuzdan eksik olmasın.
31 Ara 2009
29 Ara 2009
18 Ara 2009
9 Ara 2009
Bir Buluşma Çağrısı
Tweetle
4 Ara 2009
3 Ara 2009
Evin Delisi
Begonvilim. Kışın ortasında bile çiçekli. Yeni gelin gibi bir oyana bir buyana sarkan salkımsaçak saçlarıyla balkonumun köşesinde duruyor. Arz-ı endam ederek... Çiçekleri dökülmeden bu şen halini fotoğraflayıp yayınlayacaktım buradan. Nihayet bayram tatili sırasında yakaladım pembe şekerimi. Dün akşamki fırtınadan sonra ne yaptı bilemiyorum. Sabah güneş doğmadan başlayan telaşımızdan bakamadım. Çok üzgünüm Begonvil.
Tweetle
2 Ara 2009
Çatı Arası
Çocukluğumdan beribir çatı arası evinde yaşamak istemişimdir. Bu istek hiç azalmadı ama henüz ailecek oturulabilecek çatı araları yapamıyoruz. Isı yalıtımı, esnek kullanım alanlarına olanak tanıyan açıklık geçme teknikleri falan hala ükemizde nanay. Olanlar da çok pahalı. Bir de utanmadan penthouse falan diyorlar.
Ben bunu oldukça minimalist ve bir o kadar da kullanışlı buldum.
Tweetle
KIZIMIN ODASI İÇİN HALI / HANDMADE CARPET BLANKET FOR MY DOUGHTER
Şimal' in odasına güzel bir çocuk halısı almak istiyordum ama odaya uygun renk ve desende birşey bulamamıştım. Bu yüzden kendim yapmaya karar verdim ve çok da kolay olmayınca tasarladığım örtünün sadece üst katmanını -ki onu da tam yapamadım, ağaçlar eksik- yapıp, başka bir halının üzerine serdim. Malzemelere gelince; polar kumaş ve iş orlonu kullandım. Desenlerin bir kısmı bana ait bir kısmı ise İkea nın bir perdelik kumaşından kopyalandı.
Tweetle
24 Kas 2009
21 Kas 2009
Çok Önemli Misafirim Vardı
Bugün kızım işyerimdeydi. Gergedan, gemi ve tırtıl resmi yaptı. Sanırım diğeri de kendisi.
Tweetle
Evimizdeki Bahçeler
Artık kış geldi ve balkonumdaki çiçekler soldu. Hala direnen bir tanesi var. Güneşi her gördüğünde çiçeklenen begonvilim. Burada güneş eksik olmaz ama poyrazlar esmeye başlayınca yaz çiçekleri dayanamaz artık. Yine açmış dallarının ucuna pembe çiçeklerini. Bugün henüz çiçekliyken bir fotoğrafını çekip ekleyeyim.
http://www.idealhomemagazine.co.uk/ ta gördüğüm fotoğraftaki fikre ise bayıldım. Fesleğenlerime ben de böyle cam bir ev-sera yapayım.
http://www.idealhomemagazine.co.uk/ ta gördüğüm fotoğraftaki fikre ise bayıldım. Fesleğenlerime ben de böyle cam bir ev-sera yapayım.
Tweetle
18 Kas 2009
Kar' ı özledim
Kar yağarken pencere önündeki şu ifadeyle gülmeyi özledim. Burada karı görmek için biraz yol yapmak gerekiyor. Yola çıkmak için de günler öncesinden plan yapmak, ortama uygun giysiler edinmek. Malum Antalya' ya kar 15 yılda bir düşüyor ve çocukluğumun anılarındaki oyunlarla yeniden coşmak için yeterli bir miktar değil yağan. Saklıkent çocuklara ve benim gibi kar özlemi çeken soğuk memleket insanına iyi geliyor. Geçen kış Şimal karı ilk kez 3,5 yaşında gördü. Tadını çıkardı ama. Biz de karda sucuk mangal ve sıcak şarapla çıkardık. Bu sene de tekrarlamayı düşünüyoruz.
Tweetle
12 Kas 2009
Christmas Ideas - 1
Başlık neden mi İngilizce? Oluşumun kendisi ecnebi de ondan. Karşılamıyor bence 'Yeniyıl Fikirleri', 'Yılbaşı Önerileri' vs. bunun verdiği anlamı. Yazarken tabii. Yoksa sanılmasın ki ben günlük konuşmamda "krismıs aydias" diyorum kıt ingilizcemle.
Bir masala inanmak, bir masal kahramanını beklemek... Yaşadığı yer bizzat bizim topraklarımızda, elle tutulur kutsal bir ziyaretgah olsa da küçükken izlediğimiz Amerikan filmlerindeki ışıltılı yoldan gelen, gökyüzünden süzülen aslında olmayan ama varlığı şiddetle arzu edilen bu olguya inanmak bende zaman zaman çelişkiler yaratan bir mutluluk hissi doğuruyor. Çünkü biz yerlimalları haftasını kutlarız, şükran gününü değil; biz Cumhuriyet Bayramı' nı kutlarız, 4 Temmuz' u değil. Tüm bu 'başka kültür' bombardımanının altında bana isabet eden de kırismıs mı acaba diye düşünürüm. Özel günler bir tüketim dayatması olsa da bazı günleri özel kılmak adına kutlamada ayak diremişliğim yoktur. Hatta benim evimde bile bir yapay çam ağacı var. Işıklar, süsler. Işıltılı bir gece geçirmenin hiçbir sakıncası yok bence. İnançlar bakımından ise hiç de değerlendirme kapsamımda olmamıştır. Şahsen. Bu yüzden ailenin hep beraber neşelendiği, çerez yediği, mısır patlattığı -ki babam bize yalancı şampanyalar alırdı- hediyeleştiği, yanıp sönen ışıklı salon köşelerinin olduğu geceyi seviyorum ve bekliyorum.
Bir masala inanmak, bir masal kahramanını beklemek... Yaşadığı yer bizzat bizim topraklarımızda, elle tutulur kutsal bir ziyaretgah olsa da küçükken izlediğimiz Amerikan filmlerindeki ışıltılı yoldan gelen, gökyüzünden süzülen aslında olmayan ama varlığı şiddetle arzu edilen bu olguya inanmak bende zaman zaman çelişkiler yaratan bir mutluluk hissi doğuruyor. Çünkü biz yerlimalları haftasını kutlarız, şükran gününü değil; biz Cumhuriyet Bayramı' nı kutlarız, 4 Temmuz' u değil. Tüm bu 'başka kültür' bombardımanının altında bana isabet eden de kırismıs mı acaba diye düşünürüm. Özel günler bir tüketim dayatması olsa da bazı günleri özel kılmak adına kutlamada ayak diremişliğim yoktur. Hatta benim evimde bile bir yapay çam ağacı var. Işıklar, süsler. Işıltılı bir gece geçirmenin hiçbir sakıncası yok bence. İnançlar bakımından ise hiç de değerlendirme kapsamımda olmamıştır. Şahsen. Bu yüzden ailenin hep beraber neşelendiği, çerez yediği, mısır patlattığı -ki babam bize yalancı şampanyalar alırdı- hediyeleştiği, yanıp sönen ışıklı salon köşelerinin olduğu geceyi seviyorum ve bekliyorum.
Tweetle
3 Kas 2009
Matruşka
İçini açıyorsunuz bir tane daha, tekrar açıyorsunuz, bir tane daha, bir daha. Her seferinde başka renk, başka desen. Yüz aynı, ifade aynı; Sakin, uysal, mütebessüm. E, hal böyle olunca da herkes seviyor tabii. Kadınların ezeli görevi. Bu bebekleri ben de severim. Bir yandan şaşırtmasıyla, renkli renkli, bir yandan da bulacağımı bildiğim aynı ifadeyele, güvenle...
Bugünlerde derdim kadınlığımla. Kadını kadın yapan nedir, nasıl daha kadın hissedilir, kadınlık nasıl gösterilir, ispat edilir, ispat etmeli mi, yüzlerce yılın üzerimize yapıştırdığı "görevler"le mi kadın olunur, adam mıdır kadını kadın yapan, vs., vs.
Bunları niçin mi yazdım?
Şu matruşkalı kız çocuk nevresim takımı beni kışkırttı. Yoksa ben hanımhanımcık kadınlığımla (!) hiçbirşeye ses etmeyecektim. Pembelerine yeşillerine, alına moruna bakıp "ayyy, çok şekeeer" deyip geçebilirdim de.
Kadın dediğin sesini çıkarmaz, gülümser, yemek yapar, çocuklarına şefkat, kocasına şehvet gösterir, konuldu mu oturur. Hasss...ktir demez.
AAA! Yeter ama yahu! Şu nevresimi görün de artık ben de huzurlu yaşamıma döneyim. Sorgulamak yok, sorgulamak yok. Cık cık cık.
Bugünlerde derdim kadınlığımla. Kadını kadın yapan nedir, nasıl daha kadın hissedilir, kadınlık nasıl gösterilir, ispat edilir, ispat etmeli mi, yüzlerce yılın üzerimize yapıştırdığı "görevler"le mi kadın olunur, adam mıdır kadını kadın yapan, vs., vs.
Bunları niçin mi yazdım?
Şu matruşkalı kız çocuk nevresim takımı beni kışkırttı. Yoksa ben hanımhanımcık kadınlığımla (!) hiçbirşeye ses etmeyecektim. Pembelerine yeşillerine, alına moruna bakıp "ayyy, çok şekeeer" deyip geçebilirdim de.
Kadın dediğin sesini çıkarmaz, gülümser, yemek yapar, çocuklarına şefkat, kocasına şehvet gösterir, konuldu mu oturur. Hasss...ktir demez.
AAA! Yeter ama yahu! Şu nevresimi görün de artık ben de huzurlu yaşamıma döneyim. Sorgulamak yok, sorgulamak yok. Cık cık cık.
Tweetle
31 Eki 2009
Gari-ban ruhuma:
Tweetle
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
.JPG)
Kayıtlar
