İçinde bulunduğumuz hafta 'Yerli Malları Haftası' ydı.
İkinci Dünya Savaşı' ndan kalma,
seksenlerde en son duyumsanan bu tutumun
kime ne yararı olacaktı
ve
kutlama için hazırladığımız yiyeceklerin ne kadarı yerliydi?
seksenlerde en son duyumsanan bu tutumun
kime ne yararı olacaktı
ve
kutlama için hazırladığımız yiyeceklerin ne kadarı yerliydi?
Tüm bunları bir kenara koyup,
Şimal
aidiyet, paylaşma, ortak olma, vs.
duygularını yaşasın diye bir sepet hazırladık.
En çok ben keyif aldım tabii.
Sandıktan kumaş peçeteler çıktı. Mısır patlatıldı.
Mısırı paylaşabilmesi için kağıt külahlar yapıldı.
Hoş, külahı sadece kızım kullanmış.
Bu da benim yaşadığım heyecanın ve usulün O' na geçtiğini gösterir.
Bohçalanmış bu kapta kek var.
Sağdaki kap, dışı kaplama kağıdı ile sarılmış bir yoğurt kovası.
Sandıktan çıkan peçete ile ağzını kapatıp,
benim küçüklüğümde çok sevdiğim sutaşıyla bağladığım bu kovada patlamış mısır var.
benim küçüklüğümde çok sevdiğim sutaşıyla bağladığım bu kovada patlamış mısır var.
İşte bunlar da mısırlar konsun diye hazırladığım külahlar.
Artık gitmeye hazır bir sepet.
:)
.
şimal ne kadar da şanslı böylesine zevkli arkadaşları arasında onure edilebilecek bir annesi var hepsi çok çok güzel sunumlar peçetene bayıldım yoğurt kovası fikri de harika sevgiler canım :)
YanıtlaSilNe kadar güzel hazırlık yapmışsın. Herşeyin tadını çıkarıyosun, zevk alıyosun. Ne mutlu... :)
YanıtlaSilsitenize bayıldım
YanıtlaSil