DENEME BİR Kİ ÜÇ

Fadiiiş, olmuş mu?

.

GÜNLERİN GETİRDİĞİ

Üstüme bir ağırlık çöküyor bazen.

Görünmez bir kütleymişçesine; elim kolum, bedenim bastırılıyor sanki.

Tembelliğin zorunlu başlangıcı.

Direncimi kıracak başka etkenler de olunca başlıyor bir kısırdöngü.

Sağolsun, bunu kırmama yardımcı olan bir dost sesi duyuyorum beklenmedik bir zamanda.

İşte kendine geliş başlıyor.

Bu sabah bu ses Fadiş' ti.

Heyecanlandırdı beni.

Dürttü.

Hadi, dedi.

Birazdan kendime bir çay alıp, masa başına geçeceğim.

Ev işleri mi, hıııııhh beklesin beni.

Yemek mi, kolayca bir makarnaya çocuklar bayılır :)

Haydi görüşürüz.

:)

.

PARMAKSIZ ELDİVEN

Parmaksız eldiven örmek epeydir düşündüğüm birşeydi.

İnternette gezinirken çok değişik modellerini görüyordum.

Örgüde model çıkartmayı pek beceremem.

Yoksa öyle güzel şeyler var ki.

Bir tanıdığıma hediye etmek için bir tane ördüm ama düz örgü ile.

Uçlarına tığla hareket vermeye çalıştım.

Sade bir eldiven oldu.

.

KARNIBAHAR MODELİ

 Kendime kazak örmek için ip aldım ya, kolay ve çabuk olan bir model olsun diye bu modeli seçtim. Amam bir yerde hata yapıyor olmalıyım. 

Modeli döşeyemedim.

Bilen varsa tarif eder mi?

.

KISA GÜNÜN KÂRI

Öğlen Şimal' le sinemaya gittik.

Adettendir her sinema sonrası bir hamburger yenir, yenmezse olmaz. Niyeyse?

Mağazalar, vitrinler derken Güney' in telefonla yaptığı taciz atışlarına dayanamayıp eve döndük. 

Amaaa oje almadan olur mu? Her çarşıya çıkış oje demek.

Eve gelir gelmez sürdük sürüştürdük.

 Bu bizim ruhumuzu yansıtan renkli ve dağınık kolajımız :)
Kızımla birlikte yaptık.

Renk nasıl daha iyi görünür diye elimi çeşitledim 

ama ben daha taşırmadan oje sürememişim 

bir de almış iki fotoğraf koymuşum :)

Miniğim, ellerini öperim, öperim, öperim.

Bir de kendime, kazak ya da hırka örmek için ip aldım.

Şimdi gidip onu örmeye başlayayım.

.

ÇALIŞMA ODASI, HOBİ ODASI. KÖŞE DEĞİL!

Gönlümün birincisi ve ikincisi.

Sizler de bana beğendiğiniz, keşke benim olsa dediğiniz çalışma odası fotoğraflarınızı gönderin, postun altına ekleyeyim.

Ne dersiniz?

.

ÇANTA SEVEN PİSİLER

Zambak zumbak dön arkana iyi bak

Aaaa arkamı döndüğümde baktım ki Londra kurulmuş benim çantaya.

azıcık ilgilendim ya, fotoğrafını çektim ya Turunç koştu geldi hemen.
Üstteki fotoğrafta sırtını görüyorsunuz.

Bu arada Toprak Hanım, rahatı bozulmuş olacak, n' oluyo tavırlarıyla bize bakıyor.

Hani evde bir koltuğum var bana ait köşe olarak demiştim ya hah işte ona da bu hanımefendi konmuş.

 Neyse, o biraz torpilli bugünlerde. pazartesi günü kısırlaştırılma operasyonu geçirdi. 

Londra da aynı şekilde ama dişilerin ameliyatı da daha derinden oluyor iyileşmesi de. 

Canım benim.

Çantamı alıp sandalyeye astım. 

Turunç bırakır mı? Atladı geldi sandalyeye. Meraklı oğlum benim, çantayı araştırıyor bakışlarıyla.

Şunlara bakın şunlara 

:)

Bu halleri de benden zılgıt yemiş halleri.

Hah hah haaaa! Nasıl da hizaya geçmiş görünüyorlar değil mi?

Yanıltmasın sizi bu halleri.

Anlık bir fotoğraf karesi bu. 

Çantayı zor kurtardım.

Yerim ben sizin burnunuzu.

Çok tatlılar çoook.

Biri pembe burun biri kadife.

Paris mi nerede?

Asil hanım o.

Sessiz sakin bir köşede dinleniyordur.

.

NOHUT' UN MUMLUĞU

Sevgili cafenoHut' tan gördüm de yaptım.

Ama noHut' unkilerin şıklığının yanında benimki sadece bir eskiz.

Sabrım olsa herhalde biraz daha iyi olurdu.

Daha sonra tekrar deneyeceğim.

Gerçekten de ucuz ve kolay bir yöntem.

.

ÇALIŞMA KÖŞESİNE ADIM ADIM

Hepiniz bilirsiniz.

Evin her köşesini, her deliğini düzenler, temizler ve bunu hep hep hep yaparsınız.

Ama nedense bu kadar emek verdiğiniz evinizde size ait köşe 

ya mutfaktır ya da yatağın çocuklara kolay ulaşılabilen tarafı.

Ben epeydir bir de koltuk sahibiyim.

Psikolojik olarak evin erkeklerini iten de bir rengi var. 

Oturma yerine koyu pembe bir havlu çarşaf geçirdim.

Şimal' in bebeklik yatağının çarşafı.

Bu sefer de Şimal' in ilgisini çekiyor tabii.

Neymiş, şeker pembesi çok güzel bir renkmiş.

Çalışma masam yok, bilgisayarım alındı, evin her köşesi paylaşıldı ama bana yer yok!

Salondaki masayı epeydir yemek için kullanmıyoruz. 

Duvara da dayayınca sadece Şimal' in ders çalışmasına hizmet etmeye başladı.

Ben de bu şekliyle çalışmak için kullanmaya başladım.

Bu sefer de eşya, not, vs. depolamak için biraz daha yere ihtiyacım oldu.

Hemen yanındaki kitaplığın bir bölümünü boşaltıp boya, kağıt, peçete için kullanmaya başladım.

Bir çalışma masasının duvar panosu olmadan olmaz tabii.

Dün evdeki kumaşlardan bir pano yapmaya karar verdim.

A bir baktım ki köşesinden bir parça kesmişim. Buraya başka bir kumaştan yama yaptım.

Evde tela yok, keçe yok, elyaf yok, sünger yok.

Ben de eskiyince kenara ayırdığım havlulardan birini diktim iki kumaş arasına.

Zar zor kocaya duvara çivileyerek astırdım.

Düşünün, bir mimarın evinde yamuk yumuk bir pano var ve hem de ilkel bir yöntemle montajlanmış.

Ona da amaaan dedim.

Bir laf var; kızın yoksa kumam var deme mi derler nedir. 

İşte Şimal bu ortakçılık edasıyla hemen geldi birşeyler asmaya başladı.

Ne asacağıma ben karar vereyim dedim ve bir resimle anlaşmaya vardık.

Sırf asılsın diye aceleyle birşeyler çiziktirdi. Bir de adımı yazmış ki bana özel havası olsun.

Bunu hangi anne reddedebilir ki!

Şimdiki çocuklar çok uyanık çoook.

İşte benim yamuk ama zafer simgesi panomun ve çalışma köşemin 'şimdilik' hikayesi.

.

ANNEMİN ÇEYİZ SANDIĞI

Annemin çeyiz sandığı, evlendikten sonra benim oldu.

Yıllarca üzerindeki örtüleri ve süs eşyalarını değiştirerek kullanmıştım ta ki Şimal' e hamileliğime kadar.

Çok zor ve beni kısıtlayan bir hamilelik sürdürdüm.

Son ayımda bu sandığı boyamaya karar verdim.

Hareket kısıtlılığı içinde benim için çok büyük bir işti ama olsun, içimden geldiği gibi boyadım ve beni çok mutlu etti.

Tabii sancı veren hareketler, sandığın kapağını boyamama dur dedi.

İşte orada durdum. :)

Fotoğraflar çok kötü çıkınca bazı hilelere başvurdum.

Bu desenleri güncelleyeceğim.

Malum bugünlerde kalemlerle boyalarla haşırneşirim :)

Sandığın bütünü Sevgili Banu Abla' cım için geliyor :)

 .

2473. KİŞİNİN ŞANSI VAR MIDIR?

Evet, katılmamak için çok direndiğim ama hayallerimdeki makinaya yaklaşmışken 2473. olmak şansımı artırır mı?

Çok şanssız olduğumu düşünerek çekilişlere katılmaya ara vermiştim ama

N' olur bana çıksııııııııın!

İşte bu

Fotografium Canon 600D profesyonel fotoğraf makinesi hediye ediyor! Yarışmaya katılarakCanon 600D , Manfrotto tripod ve Kata sırt çantası kazanma şansı yakalayın! http://blog.fotografium.com/fotografium-canon-600d-hediye-ediyor/ sayfasını ziyaret ederek yarışma hakkında diğer bilgilere ulaşabilirsiniz.

.

TAVŞANIN ÇİFTLİĞİ ZİYARETİ

Eveeet, nerede kalmıştık?

Hah, şurada

Ve tavşancık çiftliğe doğru yola çıkmııış...

Sizce Kara koyun ne demiş?

İşte cevabı burada

.

ÇİFTLİK

Şimal, dün akşam bana "Anne çiftlik çiz." dedi.

Ne demek, hemen dedim.

Emre itaatsizlik olmaz. :)

Laf aramızda, bu kız kendini benden büyük zannediyor.

Ve evin lideri :-O

Bir varmış, bir yokmuş.

Bir çiftlikte mutlu bir aile ve hayvanları yaşarmış.

Bazen bir kurt koyunları çalmak için çiftliğe yaklaşırmış.

Ama sevgiden ve mutluluktan yapılan duvarı geçemezmiş.

Heh heh heee!

Benim masalım bu kadar olur.

:)

Hepinize iyi pazarlar canlarım.

.

Picnik

Google, Picnik' i satıyormuş.

Hani şu  fotoğraf düzenlediğimiz site.

19 Nisan' a kadar herşey bedavaymış.

İstediğiniz düzenlemeyi yapabileceksiniz.

Ben beğendiğim bazı ögeleri resim olarak kaydettim.

Buyrun

                                   

.

YAYIN KESİLDİ

Hatırlarsınız değil mi?

Bu moddaydım akşama kadar.

Yayını açılmamış siyah-beyaz dönemler gibi.

Nedeni ise migren.

Aura zamanı nane yağı koklamak iyi geliyormuş.

Geçenlerde eczacılık fakültesi hocalarından biri söyledi.

Onu da deneyeyim. Belki çare ondadır.

N' olur onda olsun.

Şimdi de şu haldeyim.

.

FADİŞ ' E

.

ÇEKİLİŞ MEKİLİŞ İSYAN İSSEMİYAKE

Yahu bir insanoğlu bu kadar mı bahtsız olur? 

Çekilişin ç' sini duydum, koştum dostların bloglarına.

I-ıh, şansım nuh dedi peygamber demedi, gelmedi benimle. Nankör. 

Browni' nin hedırını da kaçırdım. 

Ben kendim bilsem kullanmayı, şu illüstrasyon programlarından, yapıcam bişeyler de...

Şimdi de cafe noHut' da gördüm bir hediye. 

Yılmadım, onu da istedim.

Hani birşeyi çok istersen oluyordu? 

Düşüncende onu canlandır falan diyolardı? 

O kadar da kadın programı izledim son günlerde, anlattılar falan. 

Yalan mıymış yani? 

Benim gibi sevdiği herşeye tutkulu olmak neymiş gösteren biri bile başaramadıysa...

Yaa, yapamayacağım şeyler değil, hani, öhhöö!... (ay duyan olmuş mudur bu konuştuklarımı! :-O)

Ay, ne var! 

Bi heyecan yaşamak istiyorum ben de yaa!

 Blogumla, bloglarla geçirdiğim zamana isyan eden eşim ve çocuklarımın 

yıldırıcı bakışlarına karşılık bi havam olsun di mi ya. 

Bakın, bakın da utanın, arkadaşlarım beni nasıl düşünüyorlar 

diye 

oturduğum koltukla onlara dönüp, sinemavari bir ajitasyon yapmak istiyorum.

Neyse neyse siz de gidin cafe noHut' a bakın, çekilişe katılın diyeceğim ama şansımı azaltacaksınız.

Ah ne kötü kadın oldum ben yahu!

Ben ki postlarıma pek yazı yazmam, yazamam.

Kalemim işlemez genelde.

Ancak, isyan ederken çenem düştü :)

.

MASALA DEVAM

.

ŞİMDİ DİNLEDİM

Çok keyif aldım.

.

RENKLENDİRİLMİŞ

Şimal resimlerimi çok beğeniyor

:)

.

BİR VARMIIIŞ BİR YOKMUŞ...

:)

.

KEDİLER KEDİLER

Ne tatlılar onlar bir bilseniz.

Her kedinin kendine özgü kişiliği var.

Londra bir başka Toprak ise bambaşka.

Şimdi gelir bizimkiler, kalkacağım; başka zaman kedilerimizin kişilik analizlerini yaparım.

En sevdikleri yer Şimal' in yatağı.

Londra' nın da amma uykusu varmış he!

.