7 Mar 2012

TAVŞAN VE KOLYE





Şimal' e diktiğim ilk ve tek bez oyuncak.



Kumaş o kadar zor dikilmişti ki dikiş makinası almaya o zaman karar vermiştim.

Yanındaki de kuzumun bana yaptığı kolye.
Kağıt üzerine keçeli kalem.
Hediyeyi verirken aramızda geçenler:

- Annecimmm, çok teşekkür ederim. 
(Bu teşekkür faslı uzun tabii... Öpücükler falan...)
Şu ortadaki renkli boyadığın nedir?
(Pot kırmayayım diye önce ben ona sordum.)

- Deseeeen...

- Prensesim benim, sen çok yeteneklisin biliyor musun, canımmm...
(Yine bir sürü sulu, yapışık duygu gösterisi ve hareketler.)

- Evet. Resim yeteneğimde sana çekmişim.

Gelin bundan sonraki annenin yüzünü siz hayal edin.


.
Follow Me on Pinterest

8 yorum:

  1. Ben deseni çok sevdim, tavşan da konuşuyor. Kolyeyi güle güle kullan, Şimal'inde ellerine sağlık:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol Fadiş' im. Taa annemden kalma bie amerikan bezi. Elimde tek bu vardı heveslendiğimde.
      Şimal de desen çiziyor artık :))

      Sil
  2. Ah ne tatlısınız siz ikiniz...anne kız ellerinize sağlık..ee armut dibine düşermiş tabii.
    Bursa ya gelince unutma canım "Koza handa" çay içeceğiz :)))
    sevgilerimle

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler :) Tamamdır, Koza Han!
      Yaza kadar kiloları veririz herhalde, eh o zaman bir de Üç Köfte' de köfte yeriz :)))

      Sil
  3. Tavşan çok sevimli, bir ara bende deneyeyim, kolyede şahane

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Derya' cım amurigumi tavşan olsun ama :)
      Kolyeyi takıp karşılayacağım kızımı. Blogda onunla ilgili beğeniler olunca çok seviniyor minnoşum. :)

      Sil
  4. Yeriz yeriz köfteye hayır diyemem...:)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de ben de. Üç köfte kesmezse Yusuf' a gideriz. ha ha ha haaaah, kiloyla yeriz :))

      Sil